In deze blog lees je meer over onze autovakantie naar Portugal in 2020. Wat hebben we onderweg gezien? Waar sliepen we? En hoe brachten we al die zit-uurtjes door? Ik neem je mee met onze route door Frankrijk en het grootste gedeelte van Spanje. We vermeden de tolwegen en namen een omweggetje voor wat mooie stops in Spanje.

Ook met de auto naar Portugal? In deze blog schreef ik hier al eens uitgebreid over.

Dag 1 | Op naar Reims

We zouden eigenlijk zaterdags vertrekken. Dennis moest vrijdagochtend nog werken en ik zou die dag dan rustig alvast onze spullen klaar kunnen zetten. Maar een half dagje langer vakantie en wat kortere reisdagen klonk ons ook wel goed in de oren… We hadden zoveel zin om te gaan! We besloten dus last-minute om vrijdagmiddag al te vertrekken. We pakten donderdag alvast een groot deel van onze spullen in. Dat waren er iets meer dan normaal, we namen namelijk nog wat extra spulletjes mee voor ons eigen huisje.

Een korte rit tot aan Reims

De eerste twee nachten in Frankrijk hadden we alvast vastgelegd. Het eerste hotel was vlakbij Reims, net over grens van België in Frankrijk. Omdat we pas in de middag konden vertrekken, hadden we de eerste dag een relatief kort ritje die helemaal prima verliep. Vrijdagavond kwamen we aan bij ons hotel vlakbij Reims. We maakten wat te eten voor onszelf in een parkje en reden vervolgens nog een stukje door Reims. We konden nog net even snel een blik werpen op de Notre-Dame kathedraal van Reims. Tijd om lekker uit te rusten en ons klaar te maken voor een lange reisdag.

• 

• 

Dag 2 Een lange zit door Frankrijk

Keuzes…

Dit zou een lange dag worden. Als we in één keer door zouden rijden zouden we 8.5 uur later bij onze B&B aankomen. Omdat we de heenweg relatief rustig aan wilden doen, maar toch ook niet té veel tijd wilden afsnoepen van de dagen in Portugal, moesten we keuzes maken. Onze voorkeur ging uit naar meer tijd besteden om wat van Spanje te zien, en Frankrijk te laten voor wat het is. Wél namen we de binnendoor weggetjes waardoor we tol vermeden en je dus zo nu en dan dwars door Franse dorpjes rijdt. Toch nog een beetje cultuur ;).

We stopten regelmatig om even de benen te strekken en natuurlijk wat te eten. Daarbij vinden we het allebei een feestje om rond te kijken in een supermarkt in het buitenland… Al die bijzondere producten! Dit jaar was het misschien iets minder fijn, gezien de omstandigheden en maatregelen m.b.t. Covid-19. In Frankrijk was het bijvoorbeeld ook verplicht om mondkapjes te dragen in de supermarkt, dan ga je er toch ook niet even lekker uitgebreid een supermarkt-uitje van maken. Maar dit weerhield ons niet om wat ingrediënten te halen voor een lekkere lunch. Dennis zijn favoriete afdeling in een buitenlandse supermarkt is de brood- en gebak afdeling. We ontdekten dat zelfs in Frankrijk de pasteís de nata gewoon tussen de andere gebakjes liggen. We hadden dus alvast een klein voorproefje bij de lunch.

Een leuke overnachting bij Béziers

De eerste nacht sliepen we in een hotel langs de snelweg. Ideaal hoor, alles prima geregeld, lekker makkelijk aan de snelweg, en prima formeel contact… maar daardoor ook toch wel een beetje saai in mijn ogen :). De plekjes waar we verblijven vind ik – net als de restaurants – toch wel een belangrijk onderdeel van een vakantie. En aangezien ons motto was “de vakantie begint zodra we de deur achter ons dicht doen”…. vond ik dat het tijd werd voor een leuke B&B, om de rij-uurtjes van deze dag te compenseren. Met de foto’s van de B&B en het dorpje kon ik Dennis thuis al overhalen om “een paar minuutjes om te rijden”.

Na uren rijden, zingen, kletsen, zwijgen en podcasts luisteren in ons kleine autootje kwamen we dan eindelijk dichtbij onze B&B die we voor deze nacht geboekt hadden. Hoe dichterbij we kwamen, hoe trager het aantal minuten dat de navigatie aangaf afliep, in verhouding met de kilometers. We konden niet anders concluderen dan dat er behoorlijke bochten aan zaten te komen. Na een geweldig ritje van 40 minuten door de bergen met haarspeldbochten kwamen we dan eindelijk aan in het bergdorpje waar de B&B zich bevond. En dat was het alleen al waard voor de weg er naartoe! Het was een prachtig, schattig dorpje. De straat van het huisje kruiste een schattig pleintje met fonteintje. We konden het in eerste instantie niet goed vinden maar werden gelukkig geholpen door de buurvrouw die van boven uit het raam met ons mee keek. We maakten kennis met Anne, aten een hapje op een bankje bij de fontein, omringd door katten en honden en gingen daarna lekker slapen.

• 

• 

Dag 3 | van de bergen in Frankrijk naar de Spaanse kust

De volgende ochtend kregen we een fijn ontbijtje in de weelderige tuin van Anne, de eigenaresse van de B&B. We waren de enige huurders en zaten in een hoekje van de tuin, te genieten van ons ontbijtje. Vergezeld met geluiden van vogels, eenden en kippen. Dat was een fijne plek om even bij te komen. Tijd om naar Spanje rijden! 

Mooi Girona

Na een korte tussenstop in Béziers, waar we nog even een kijkje namen bij de oude brug en de kathedraal, reden we Spanje binnen. Onze eerste stop in Spanje was Girona. We waren beide erg benieuwd naar deze stad. Niet te groot, niet te toeristisch en, als we de foto’s op internet moesten geloven, een prachtige uitstraling.

• 

• 

Natuurlijk had ik van te voren ook al opgezocht waar we iets lekkers konden eten en drinken. Ik kwam La Fabrica tegen, wat een populair tentje zou zijn onder zowel locals als toeristen. Goede koffie, lekkere taartjes en goede lunches met een moderne tint. Dat leek me wel wat! Dennis kreeg ik makkelijk mee toen ik hem vertelde dat het een echt wieler-café is. En niets was minder waar. We hebben er heerlijk gegeten. 

• 

• 

Na de lunch besloten we een stukje te wandelen om de stad te ontdekken. Mét mondkapje, want dat waren de regels in Spanje. We kwamen bijna geen toeristen tegen. Het was sowieso erg rustig op straat, waarschijnlijk grotendeels te verklaren door corona. Girona is een kleine, knusse, prachtige fotogenieke stad, vol met bezienswaardigheden op loopafstand. Er hangt een hele fijne sfeer. Je vindt er prachtige architectuur, waaronder de kathedraal en de gekleurde huisjes langs de rand van de rivier Onyar. Omdat ik niet kon kiezen tussen de foto’s, deel ik hieronder een kleine collage met je 😉

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Tarragona, aan de Spaanse kust

Wij waren na ons bezoekje aan Girona weer helemaal opgeladen om door te rijden naar de volgende stopplaats. En dat was gelijk ook de plek waar we de volgende nacht zouden doorbrengen. Omdat Barcelona een hoog aantal corona-besmettingen zou hebben, sloegen we deze stad maar over. We waren al erg dichtbij de kust en het leek ons wel leuk om een overnachting vlakbij zee te boeken. Het werd een hotelletje in Tarragona, een paar honderd meter van de kust. We hadden die middag al wat ingrediënten voor een lekkere salade gekocht. Eenmaal aangekomen dropten we onze spullen en gingen we met onze koelrugtas op pad om een romantisch diner-plekje te vinden voor die avond. Het werd een muurtje met uitzicht op het strand, de prachtige rotsen en de zee van de Spaanse kust. Zo fijn, dat ik vergat een foto te maken :). Daar bleven we nog even samen zitten tot het tijd werd om ons bed op te zoeken.

Dag 4 | Van grote stad naar afgelegen dorpjes

Deze dag begonnen we met een hardlooprondje. En wat een cadeautje is het dan als je vlakbij de kust bent! Een energiek en fijn begin van de dag. Klaar voor een nieuwe rit. 

Uitgestrekt Valencia

De volgende bestemming was Valencia. Iets bekender een een stuk groter dan Girona natuurlijk. De stad is enorm uitgestrekt, en daardoor dus ook iets minder geschikt voor een “snelle stop” zoals we bij Girona deden. We besloten een eindje door het centrum van de stad te lopen. De mensen die er liepen leken gehaast. De stad is mooi, dat zeker wel. We lunchten ergens op een terrasje in de stad, met gemiddeld eten voor een minder gemiddelde prijs ;).

• 

• 

We besloten uiteindelijk naar het Turia Park te lopen. Dit is een park dat men heeft gecreëerd in de drooggelegde rivier Turia. Deze rivier is drooggelegd nadat er in 1957 een overstroming plaatsvond waarbij het water uit de Turia de stad in stroomde. Dit heeft vele mensenlevens gekost… Ik vond het een heel mooi idee dat ze deze noodmaatregel hebben weten om te toveren in een prachtige aanwinst voor de stad. Je vindt er veel groen, maar ook hele mooie architectuur.

• 

• 

Vanuit daar liepen we terug naar de auto. Beide hadden geen super gevoel van Valencia, we vonden er geen relaxte sfeer hangen. Maar waarschijnlijk is dat ook omdat wij sowieso niet zulke stadsmensen zijn :). Ik ken genoeg mensen die wel erg enthousiast over deze stad zijn.

Almansa, Chinchilla en Tomelloso

We hadden de vorige dag een overnachting in Tomelloso geboekt. Tussen Girona en Tomelloso hadden we nog twee kleine stops bij dorpskasteeltjes. We stopten bij “castillo de Almansa”, wat op zich niet heel bijzonder was. Na een paar trapjes omhoog richting het kasteel zagen we een gesloten poort en dus kwamen we niet dichterbij het kasteel.

Het volgende kasteeltje was die in Chinchilla de Monte Aragón. Deze was een stuk indrukwekkender. Zowel het kasteeltje als het uitzicht dat we hadden toen we voor het kasteel stonden. We bekeken het kasteeltje, genoten van de stilte en het prachtige uitzicht, namen wat foto’s, en besloten weer verder te rijden.

• 

• 

Het was opvallend rustig op de weg en tijdens de stops. We waren natuurlijk weer meer landinwaarts gegaan, en bezochten kleine, niet-toeristische plekken. Het was toch wel een gek idee wel dat deze regio de volgende dag als zeer “riskant” om naartoe te reizen zou worden bestempeld… Maar goed. We kwamen aan in Tomelloso en besloten hier lekker uit eten te gaan. We deelden groene asperges met Parmezaan, een heerlijke tonijn in tomatensaus en twee geweldige toetjes. Helaas ben ik de naam van het restaurant vergeten… 

Code Oranje voor Spanje

Op deze dag kregen we trouwens ook te horen dat heel Spanje vanuit Nederland “oranje” advies zou krijgen vanaf de volgende dag. Dat hield dus in dat ze het afraden om naar dit land te reizen en van je verwachten dat je 10 dagen in quarantaine gaat, zodra je terug bent in Nederland. Tja, we deden nog zo ons best om die oranje gebieden te vermijden maar dat zou de laatste dag dus niet meer lukken. We moesten ten slotte door. Op naar “geel” Portugal! Gelukkig deed Portugal niet mee met kleurcodes en was er niet sprake van een quarantaine plicht als we uit Spanje zouden komen. We maakten ons dus geen zorgen en natuurlijk gebruikten wij zelf ons gezond verstand, welke kleurcode er ook zou zijn 😉

Bij aankomst in het hotel die avond, boekten we vast de volgende overnachting in… jawel, Portugal! We hadden voor de volgende dag nog wat kleine Spaanse dorpjes of kasteeltjes op de planning staan. We twijfelden wel even of we dat nu moesten doen, gezien de code oranje. Maar aangezien we naar Portugal en niet naar Nederland gingen, besloten we toch te kijken of de tussenstops verantwoord zouden zijn. Als er teveel mensen zouden zijn, hadden we ons voorgenomen weer door te rijden.

Até a Próxima!

In de volgende blog over deze autovakantie vertel ik jullie hoe dat was en natuurlijk waar onze eerste Portugese stop was. Deze eerste paar dagen zijn niet echt spectaculair geweest, en dus misschien ietwat saai om te lezen. Je maakt natuurlijk ook niet heel veel spannende dingen mee als je het grootste deel van de dag in de auto zit 😉

Laat je me weten wat je ervan vond in de comments? Ook als je vragen hebt kun je die onder dit bericht kwijt of stuur mij een mailtje, dat mag ook altijd. Voor meer foto’s en bewegende beelden kun je ook kijken bij de highlight van deze reis bij het account Saudalicious. Zie ik je daar?

Até a Próxima!