Ietsje later dan bedoeld (lees; een jaar later), maar hier alsnog een samenvatting van de derde en laatste week van onze klusvakantie in september 2019. De beneden verdieping hebben we uiteindelijk helemaal bewoonbaar gemaakt. Ik vertel je meer over wat we hebben gedaan, maar natuurlijk ook over de genietmomentjes in dit prachtige land!
—>Heb je deel 1 en deel 2 ook al gelezen? <—
Dag 15
De ziekenboeg bleef bemand…
Gelukkig voelde ik me al een stukje beter de volgende dag. Ik begon de dag lekker relaxed met wat stretches op ons dakterras. Dennis bleef nog even liggen en later bleek dat dat niet alleen door vermoeidheid kwam… Ja hoor, nummer 3 die ziek was! Dezelfde klachten als dat ik en mijn schoonvader hadden. Aan Dennis hadden we vandaag dus iets minder.
Dat ruimt op!
We hebben een rustig dagje gehad. Ik ontfermde me over de natuurstenen aan de onderkant van ons huis. De voegen moesten worden gevuld en geverfd. Een heerlijk relaxed én dankbaar werkje; resultaat was direct zichtbaar. Hou ik van :).
Terwijl ik lekker bezig was werd ik geroepen door mijn schoonmoeder. Er reed een auto langs met mannen die oud ijzer aan het ophalen waren. Dát kwam mooi uit, want onze tuin lag er vol mee. Vorige week hadden we het meeste wel kunnen opruimen (zie de voor- en na foto’s in deze blog), maar het ijzer lag er nog. In de tuin, maar ook veel grote, zware ijzeren palen op het dakterras. Ik riep de mannen en ze kwamen ons natuurlijk met liefde helpen. We hielpen de mannen mee met sjouwen en dat ruimde enorm op!
Volgens mijn moeder waren wij te voorzichtig geweest met het snoeien van de olijfboom, vorig jaar;). Dus mijn moeder was ondertussen in de olijfboom aan het klimmen om nog wat extra bij te snoeien toen ze werd aangesproken door één van de mannen. Hij zou het wel even voordoen. En voor we het wisten stonden er twee mannen mét mijn moeder om en in de olijfboom om deze even goed onder handen te nemen. Prima! Vlak voordat ze weggingen kwam één van hen naar mij toe met een kleine oleander die hij ergens onderweg gevonden had. “Ik heb een mooie bloem voor je meegenomen, waar zal ik hem planten?” Super lief. Ik heb ze maar niet verteld dat dat boompje de komende maanden geen water zou krijgen…
Dag 16
Een lekker begin van de nieuwe klusdag
Vandaag was de badkamer aan de beurt. Dennis was ondertussen alweer een beetje opgeknapt en zou met zijn vader de douchecabine en de plank die we kochten in de doe-het-zelf-zaak op maat maken en monteren. Omdat we nog wat schroeven en andere handigheidjes misten, begonnen we de dag samen met een bezoekje aan Alcanena, een stadje dichtbij waar ze een grote winkel hebben dat werkelijk álles verkoopt. Natuurlijk grijp ik dan gelijk mijn kans en weet ik zo’n tripje mooi te combineren met een Portugees ontbijtje buiten de deur. Cappuccino (tip; in Portugal krijg je nog wel eens standaard slagroom op je cappuccino…) en torradas (geroosterd Portugees brood met boter) met kaas bij Pastelaria Gema.
Daarna snel naar huis en aan de slag. De mannen in de badkamer. En ik heb met mijn schoonmoeder het vul-en-verf klusje van de onderkant van het huis afgemaakt.
Sportieve en gezellig afsluiters
We sloten de middag af met een fijne, rustige run in Alviela, ons favoriete hardlooprondje in de buurt van ons dorp Amiais de Baixo. Dit was de eerste run nadat we ziek werden dus, maar we voelden ons gelukkig al een stuk beter! En een beetje beweging in zo’n mooie omgeving doet een mens goed.
’s Avonds stond een gezellig familiediner gepland. Dat is eigenlijk vaste prik geworden. In de laatste week voor we vertrekken nemen we de familie mee uit eten. Dit gaat meestal gepaard met een hoop geregel en het is iedere keer weer een uitdaging om iedereen over te halen om in te gaan op onze uitnodiging, maar uiteindelijk lukt het toch weer altijd. Heerlijk chaotisch, typisch Portugees, maar altijd gezellig en zéker nooit saai, zo’n etentje met mijn familie ;).
Dag 17
Praatjes vullen geen gaatjes
Een nieuwe dag, nieuwe klusjes. Het was het tijd om een begin te maken met verf-klaar maken van de badkamer. We begonnen de dag met het vullen van gaten in de tegels en muren. Tja, als ik dat zo opschrijf, klinkt het als iets dat je “even” doet. Maar je verbaast je hoeveel boorgaten er in zo’n kleine badkamer kunnen zitten… Zo’n badkamertje kan ook behoorlijk warm worden trouwens, als het buiten 30+ graden is :).
Even een poolparty en door!
Gelukkig hadden we een leuke pauze in het vooruitzicht: een poolparty met barbecue lunch bij vrienden uit het dorp. Sardinhas assadas, garnalen, zalm en salades. Na een gezellige middag konden wij er weer tegenaan.
Onze ouders besloten nog uit eten te gaan, maar wij sloegen even over. Tijd voor de eerste laag over die lelijke badkamer tegeltjes: de primer. Die avond kwam ik erachter dat ik leniger was dan dacht. Waarom moest die plank er ook alweer ingezet worden vóórdat we gingen verven….? Om 23:00 trokken we nog even de koelkast open en daarna was het tijd voor rust. Morgen kan de eerste echte verflaag erop!
Sidenote: het feit dat je alleen Dennis werkend op foto’s ziet zegt natuurlijk niets behalve dat alleen ik aan foto’s denk, maar dat hadden jullie wel door toch? 😉
Dag 18
Tegeltjes verven
Deze dag begonnen we gelijk enthousiast aan de eerste verflaag van de tegeltjes in de badkamer. Na een aantal uren gezweet te hebben in dit kleine kamertje besloten we dat het tussendoor tijd was om weer een keertje buiten te zweten. We namen een sport pauze en besloten even te genieten van de zon bij het water, totdat het tijd was voor de tweede laag. En een selfie 😉
Petisco beloning
In de avond beloonden we onszelf met heerlijke petiscos bij Retiro dos pacatos, één van onze favoriete restaurants in de omgeving. Ook één van de weinige die kleine gerechtjes in de vorm van “petiscos” (soort tapas) serveren. We namen de ouders van Dennis mee; weer een nieuwe poging om hen kennis te laten maken met de Portugese gerechten. Dat loopt iets minder soepel, maar ze vonden gelukkig wel wat dingen die ze wél lekker vonden 🙂 We deelden ovos mexidos, alheira, pica pau, Portugese kaas met doce de abóbora en octopus salade. Natuurlijk konden we het niet laten om ook wat lekkere toetjes te nemen: kokos taart, chocolade taart en bolo de bolacha.
Dag 19
First things first en Portugees vertrouwen
Na de wandtegeltjes zouden de vloertegels aan de beurt zijn. Dat we de vloertegels zwart wilden verven waren we al over uit. Nu nog de goede verf vinden. Op naar Santarém hiervoor dus. Ok, en om wat lekkers te eten natuurlijk. Een mens moet ook genieten, niet? We lunchten bij “Flor da Vida”; een super leuk tentje op een geweldige plek. Echt mijn favoriet in Santarém, maar helaas is dit restaurantje begin 2020 definitief gesloten. We aten een vegetarische quiche, een groente empada, een soepje en een prei à Brás. Die laatste was zó lekker dat ik er bij thuiskomt mijn eigen versie op maakte, die vind je hier! Oja, en we sloten het af met een heerlijke worteltaart met choco-frosting. Een bekende combinatie in Portugal, waar dit recept voor deze worteltaart ook op gebaseerd is.
Tijdens het afrekenen kwamen we erachter dat onze pas het niet deed. We hadden ook geen contant geld bij ons en er was geen pinautomaat dicht in de buurt. We stelden voor dat één van ons naar een automaat zou rijden en de ander hier zou wachten. Dit leverde verbaasde blikken op: “Ach joh, kom gewoon morgen of een andere keer maar langs om te betalen, we zien jullie wel weer verschijnen!” Zo fijn als mensen elkaar zo erg vertrouwen! Later die middag gingen we dus alsnog langs om snel het geld af te geven (Hollands dat we zijn;)).
Als het niet gaat zoals het moet…
Nu was het tijd om de vloertegel verf te halen. En een spiegel voor de badkamer. Die wilden we ook. Het liefst eentje met een zwarte rand. We reden naar de AKI, vastberaden om deze twee dingen te halen. Helaas hadden ze er zó weinig keus dat we met lege handen de AKI weer uit liepen. We waren beide teleurgesteld, moe en hadden helemaal geen zin om verder te zoeken.
Dan moet het maar zoals het gaat!
Spontaan besloten we om het even te laten voor wat het was, de auto in te stappen, Google Maps te openen en vanuit daar bedachten we om langs de Taag richting het Noorden te rijden. Gewoon, even wat anders. Op ontdekkingstocht. Even zonder plan, en doen waar we zin in hebben. Iets dat normaal gesproken onze vakanties kenmerkt, maar wat nu met klussen natuurlijk niet altijd kon. We wilden zo dicht mogelijk langs het water blijven. Google maps is super handig, maar het zou geen overbodige luxe geweest zijn als er ook wordt aangeven hoe breed een weggetje is, en of er überhaupt een auto overheen kan rijden…
We kwamen uit op paadjes langs water en bomen, tractorwegen en zelfs paadjes die onderdeel van de Pelgrimsroute “caminho de Fátima en Santiago” zijn. Terug kon niet, of tenminste, keren kon niet. Door dan maar! De huurauto was in ieder geval geslaagd en bracht ons na heel wat hobbels en tenen-krommen weer terug op het verharde wegdek. Ondertussen waren onze beide telefoons bijna uitgevallen, dat was dus net op tijd.
En dan tóch nog
We kwamen uit In Entroncamento en kwamen per toeval een “bricomarché” (= doe-het-zelf-zaak) tegen. “Zullen we nog één poging wagen?”. Dennis zag het niet zitten, maar mijn overtuigingskracht was iets sterker en dus stonden we 10 minuten later voor de zoveelste keer voor de schappen met vloer/beton/tegelverf. En ja hoor! Zwarte badkamer tegelvloer verf. Perfect! Een mooie metafoor voor hoe de dingen soms gaan. Soms moet je iets dat je graag wil even loslaten en erop vertrouwen dat het goed komt. En dan gebeurt hetgeen waar je op hoopte ineens toch spontaan! Ook als we het niet hadden gevonden, dan hadden we de vloer de volgende keer gedaan. Misschien hadden we dan wel weer nieuwe, betere ideeën gehad. Misschien ook niet. Nu is het zo gelopen, en ik ben gelukkig nog steeds blij met de keuze om de vloer zwart te verven.
Perfecte afsluiter van een dagje samenzijn
In Entroncamento zit één van onze favoriete restaurants: Flor de Sal. Verder was het natuurlijk volkomen toeval dat we hier uitkwamen na die bumpy ride… ;). Mocht je ooit hier in de buurt komen; ga hier eten! Alleen die voorafjes al; heerlijke Amanteigado kaasjes (die smelten op je tong), olijven en broodjes. Als hoofdgerecht deelden we een zalm en een super malse bife met Portugese kaas. Voor dit soort culinaire hoogstandjes maak ik soms een uitzondering wat betreft het eten van vlees. Helaas heb ik alleen nog maar snel wat foto’s van de voorafjes kunnen nemen, net voordat mijn telefoon uitviel.
Dat was een hele fijne dag samen zo tussen het klussen door!
Dag 20
Een spannende run
Onze één na laatste dag alweer. We begonnen de dag met ons favo hardlooprondje in Alviela, bij een natuurplas 3 km verderop. Het hondje waar ik eerder in deel 1 over vertelde was er ook weer. Dit keer liep hij het héle rondje van 11 km met ons mee. In de brandende zon. Super lief en leuk maar hij bezorgde ons ook even wat stress tussendoor. Tijdens de run zocht hij wat verkoeling in een stromend riviertje, maar het lukte hem niet meer om hieruit te komen. Uiteindelijk hebben we hem gelukkig kunnen helpen en heeft hij met ons het rondje afgemaakt.
Laatste klus en dankbaarheid
Verder hebben we deze dag natuurlijk de vloertegels van de badkamer geverfd. Twee lagen. En we waren tevreden met het resultaat! De plantjes en schelpen in de bidet waren even een probeersel. Dennis wil het graag zo houden maar ik ben er nog niet helemaal over uit…
Die avond namen we onze beide ouders mee uit eten als afsluiter van de vakantie en om hen te bedanken voor alle hulp. Want wat was het fijn dat we wat een paar extra handen hadden deze dagen! We hebben het rustig aan gedaan en hen ook vaak op “vakantie” gestuurd, maar juist doordat we met veel waren, hebben we nog wat kunnen doen aan het huisje en tegelijkertijd heeft iedereen ook lekker kunnen genieten deze dagen. We aten bij Seven in Torres Novas en sloten de dag af met een drankje op het plein op het terras van Bluegin.
Dag 21
De laatste dag
De laatste dag in Amiais de Baixo. We begonnen deze met een koffie, zoals altijd. En dit keer ook een “tosta mista” in het cafe. Die tosti’s zijn geweldig, dus daar moesten we nog even van genieten voordat het weer tijd was om terug te gaan naar Nederland. We besloten voor de laatste keer te sporten in Alviela en afscheid te nemen van ons lieve sport-maatje, het hondje. Ik ben benieuwd of hij ons nog zal herkennen de volgende keer.
Verder hebben we vooral het huis wat opgeruimd en onze oude buurtjes (lieve mensjes uit de straat van ons familiehuisje) ons huisje laten zien. Ze konden de afstand niet meer lopen maar waren wel erg nieuwsgierig en geïnteresseerd. Zo lief!
Op naar Lisboa
We zijn daarna vetrokken naar Lissabon omdat we de laatste nacht weer zouden doorbrengen bij mijn nichtje die daar woont. Zij had dezelfde vlucht geboekt, met ons mee naar Nederland.
Nog even extra genieten van al het lekkers…
Onze bezoekjes aan Lissabon plannen we vaak een dagje (of soms 2) na aankomst of voor vertrek, als we op Lissabon vliegen. Op zich vind ik 2 dagen precies goed; genoeg tijd om eindeloos te wandelen, te genieten van al het moois, de sfeer in me op te nemen en natuurlijk heerlijke nieuwe restaurantjes te proberen. Daarna heb ik vaak weer behoefte aan meer “rust”, minder toerisme en meer natuur in het binnenland. Bang dat je daar geen restaurants vindt, hoef je niet te zijn, want die zijn er overal genoeg. Bijna altijd zijn dit typisch Portugese restaurants.
Héérlijk dat typisch Portugees eten, maar na een aantal weken toch ook wel een beetje eenzijdig en veel vis en ook vlees (wat ik ook in Portugal sterk probeer te beperken). De laatste tijd maken we daarom gebruik van het iets bredere aanbod als we in een grotere stad zijn, waaronder de hippere, vegan, vegetarische of modernere Portugese restaurants. Zo ook aan het begin van deze vakantie en nu dus, aan het einde. Hierdoor hebben we dan ook in korte tijd deze uitgebreide lijst met heerlijke gezonde tentjes in Lissabon weten te verzamelen.
Nu hadden we dus slechts een middagje en avondje. We reden eerst richting “Parque das Naçoes” om daar wat rond te kijken. We lunchten bij miss saigon en vertrokken daarna naar het centrum. We namen een lekker drankje bij “ohlinda” en aten in de avond bij Terra Restaurante, een buffet restaurant met allemaal vegetarische gerechten. Deze restaurtants zijn ook terug te vinden in dit artikel over de leukste en lekkerste gezonde restaurants in Lissabon.
De avond sloten we af met een lekker kopje thee en goede gesprekken bij mijn nichtje thuis. We doken vroeg ons bed in, want de volgende dag moesten we er vroeg uit. Op naar het vliegveld. Op naar Nederland…
Naar huis
Om 5 uur ging de wekker. Samen met mijn nichtje en twee van haar Portugese vriendinnen vertrokken we naar het vliegveld. Gelukkig was dit lekker dichtbij, anders hadden we nog eerder op moeten staan. Aangekomen in Nederland. Zij besloten direct Amsterdam in te gaan en wij namen hun spullen mee in de trein naar ons eigen Nederlandse huisje. Voldaan en tevreden! Wanneer we weer terug zouden gaan wisten we nog niet. We hebben natuurlijk maar een aantal vrije dagen te besteden, en we hebben nog een hele hoop andere landen en vakanties op onze wish-list. De eerstvolgende vakantie zou waarschijnlijk eentje naar de zon worden in februari, wisten we toen al. En dat werd het dus ook; Kaapverdië!
Vond je het leuk om te lezen?
Ik vind het onwijs leuk om een soort van dagboekje bij te houden zodat we het altijd nog terug kunnen zien. Maar daarnaast ben ik ook erg benieuwd hoe jij het vond om te lezen. Ik hoor het graag! Ook vragen zijn altijd welkom natuurlijk. Je kunt me een berichtje sturen via Instagram, of hieronder op deze blog reageren.
Blijf je ons volgen?
Bijna een jaar later schrijf ik deze laatste alinea van dit artikel. Één week voordat we weer richting Casa Boa Nova in Amiais vertrekken. We gaan dit keer met de auto. En natuurlijk nemen we jullie weer mee via de stories en posts op Instagram! We hebben er weer zin in! Ga jij ons volgen?
Via het account van Casa Boa Nova delen we vooral klus-gerelateerde stories en posts. Via mijn eigen account Saudalicious deel ik wat van al het andere dat we uitspoken in Portugal! Zie ik je daar?
Olá! Ik ben Sabine, half Nederlands, half Portugees, gek op eten, ontdekken en Portugal. Op Saudalicious.com vind je inspiratie op het gebied van food en een gezonde, bewuste en eigenzinnige lifestyle. Dit alles met een lekkere slow, positieve, Portugese vibe.
Leuk weer Sabine. Blijf dit doen! Ik vind het erg leuk om je enthousiasme voor Portugal, het eten en al het andere mee te krijgen. Je geniet ervan. En dat is zo leuk. Veel liefs topper. En een fijne vakantie voor jullie. Liefs van ons. Birgit en Chris.
Lief van je! 😊 Dankjewel!!