Tijdens de afgelopen vakantie naar Portugal heb ik in de “verloren” uurtjes, meestal in de bijrijdersstoel gelijk enthousiast op digitaal papier gezet wat we allemaal meegemaakt hadden. Uiteindelijk heb ik dit maar kort volgehouden en resulteerde dit in één eerste blog over de heenweg naar Portugal. Nu, twee maanden later ga ik het toch maar weer eens oppakken. Misschien verzacht het de “saudades” wel een beetje als ik dit typ terwijl het hier donker, guur en koud is. Lees hier over de eerste kilometers over de grens in Portugal en het adembenemende Nationaal park Peneda-Gerês.

Kijk hier voor deel 1 van deze reis: De heenreis

Gebruik jij euroclix al? Dit is een hele handige site waarbij je een hoop kunt besparen op je boeking bij bijvoorbeeld booking.com en heel veel andere online shops in elke categorie. Spaar bij elke online-aankoop clix, die je later kunt inwisselen voor geld!

Dag 4

De Portugese grens over

Met Mariza op “Radio Comrcial” door de speakers, reden we geheel in stijl de grens van Portugal over. Eindelijk! Dat was toch best een hele rit. Tja, veel merk je er natuurlijk nog niet van als je in de auto zit.

Onze eerste stop was bij de Lidl. Zoals bij zo ongeveer elke grote supermarkt zat ook hier een mooi cafétje bij. En wat bestel je als je weer voor het eerst in een Portugees café komt? Juist ja, café e um pastel de nata! We bestelden daarnaast ook een nata Brasileira. Hier had ik eerder nog niet van gehoord, maar volgens de jongens die er werkten is alleen het deeg eromheen anders (volgens mij een stuk gemakkelijker te maken en daarmee misschien zelfs wel meer lijkend op mijn gezonde variant van de pastel de nata). Beide waren verrukkelijk. We vervolgden onze rit naar onze eerste slaapplaats in Portugal, vlakbij Viana do Castelo

Viana do Castelo

Onze nacht voor die avond stond afgesproken bij CasaRada in Carreço, vlakbij Viana do Castelo. Ik had eerder al contact met Aucke gehad via Facebook. Aucke en zijn vrouw hebben kort geleden besloten het roer om te gooien en naar Portugal te verhuizen. Een gewaagde stap, want nooit eerder zijn ze hier op vakantie geweest. Aucke was visser van beroep en zo maakte hij kennis met deze prachtige kust bij Viana do Castelo van Portugal.

We werden ontvangen met een glaasje lekkere wijn en gingen daarna met z’n drieën uit eten bij Aquário bar in Viana do Castelo. We aten octopus salade, een spies met gambas en zwaardvis en heerlijke bacalhau. ’s Avonds hebben we nog even in de tuin gezeten en heb ik Aucke wat dingen over Instagram uitgelegd. Al op leeftijd, maar toch nog zo gedreven om nieuwe dingen te leren, te ondernemen en mensen te ontmoeten. Ik vind dat geweldig om te zien!

Dag 5

Een pittig begin van de dag en een prachtige waterval

De dag begon grauw en mistig. Volgens Aucke is dat vaak hier langs de kust en trekt dat meestal snel weer weg. We besloten de dag te starten met een pittige run. Achter CasaRada is een hoge heuvel die wij van plan waren op te rennen. Vraag me niet wiens idee dit was… Wát een klim. Het was nog steeds vochtig en mistig dus het uitzicht was helaas minder spectaculair dan hij had kunnen zijn. Maar we hadden het gehaald! Weer beneden stond er een lekker stukje home-made kwartkaart met geperste citroensap van citroen uit eigen bomen op ons te wachten. Dat hadden we wel verdiend, dacht ik zo.

We namen afscheid van Aucke en zijn vrouw, reden een rondje door Viana do Castelo en gingen door. We waren al eerder in deze stad geweest, maar is het je eerste keer, raad ik zeker aan een kijkje te nemen! De volgende bestemming was Ponte de Lima. Eerst maakten we nog een klein lusje. Via instagram kreeg ik onderweg namelijk een tip; een kleine hike van ongeveer 20 minuten naar een mooie waterval in de buurt van Viana do Castelo; de Cascata do Pincho. Je hoopt altijd dat zoiets niet tegenvalt, omdat het toch wat extra tijd kost. Maar gelukkig was dat ook absoluut niet het geval. Het was prachtig!

Ponte de Lima

Aangekomen in Ponte de Lima. We hebben hier wat rondgewandeld, foto’s gemaakt en lekker gegeten, waaronder een heerlijke caldo verde. Dit blijft toch wel mijn lievelings soep! Drie jaar geleden zijn we hier ook geweest op het moment dat er een groot feest was. Onze indruk van deze stad was hiervoor dus niet echt representatief. Het was dan ook heel leuk om te zien hoe anders de stad is zonder dit feest. Dit keer kwamen we enkele dagen na het feest, wat goed merkbaar was aan de overgebleven versieringen. Het is een mooie stad met een prachtige brug en gezellige sfeer.

• 

• 

Kennismaken met Peneda-Gerês

We vervolgden onze weg naar een plek waar ik al heel lang naar uitkeek om naartoe te gaan; het enige Nationaal Park van Portugal: Peneda-Gerês. Dit was ook de reden dat we ervoor kozen om via het Noorden van Portugal binnen te rijden. Zoveel verhalen en foto’s had ik hier al over gehoord en van gezien… hier moest ik naartoe! En het was zelfs nog mooier dan dat ik had verwacht!

We reden rechtstreeks naar het Park. Hoe dichter bij je komt, hoe prachtiger de omgeving wordt. We boekten onderweg via
booking.com onze slaapplaats in Soajo en lieten ons verrassen door wat we zouden tegenkomen. We reden zonder bestemming, die je eigenlijk niet eens nodig hebt ik dit park, want de reis er doorheen is een bestemming op zich! De natuur is hier een stuk groener en begroeider dan in het midden of zuiden van Portugal en de bergen zijn onbeschrijfelijk mooi. Als ik er niet zelf heengereden was had ik bijna niet geloofd dat dit Portugal was! Eindeloze glooiende wegen langs prachtige kleuren en diepe afgronden en geweldig authentieke dorpjes met de vriendelijkste mensen. Zelfs na al die kilometers die we al achter de rug hadden was het dubbel en dwars genieten om hier rond te rijden. Onderweg kwamen we wilde paarden en koeien tegen. Vooral in het donker moest je goed opletten, want ze kunnen zo op het midden van de weg lopen.

We kwamen aan bij onze verblijfplaats voor de komende nacht, wat deze dag helemaal afmaakte; Casa do Adro in Soajo. Wat een pareltje van binnen en van buiten! De eigenaresse was een hele lieve oude Portugese vrouw met een opvallend uitgebreid Engels vocabulair, wat ze zelf vanzelfsprekend vond; “dat hoort toch als je in de toerisme zit?”. We aten een heerlijke stoofpot met wijn in een restaurant in de buurt.

• 

• 

Dag 6

De volgende dag besloten we om lekker uit te slapen en de dag rustig te beginnen. We kregen een geweldig ontbijt en konden tussen het klaarmaken door heerlijk in de opening van onze balkon deurtjes precies in de zon zitten. Soms zijn het de kleine dingen die het ‘m doen, toch? We vervolgden onze weg door dit machtig mooie gebied van het park Peneda-Gerês. 

Een dag vol hoogtepunten in Peneda-Gerês

Helaas was dit onze laatste dag in het park Peneda-Gerês alweer, omdat we de volgende dag een overnachting gepland hadden een stuk ten zuidelijker dan het park. We gingen daarom op zoek naar de mooiste uitzichten en watervallen in de buurt. Via de stories en posts op instagram, nam ik mijn volgers steeds een beetje mee met onze avonturen.

De stories kun je nog terugkijken bij mijn “hoogtepunten” op instagram!)

Ik kwam daardoor in contact met een Portugees die zijn jeugd heeft doorgebracht in dit park. Hoe handig! Hij had een hele hoop goede tips, die ik allemaal heb bewaard en waarvan we er helaas maar een paar hebben kunnen opvolgen in de tijd die we hadden. Balen.. moeten we dus nog wel een keer terug… 😉 Dankzij deze tips en wat speurwerk op internet hebben we deze dag toch nog wat mooie dingen kunnen zien in het nationaal park Peneda-Gerês die ik zeker zou aanraden:

Restaurant “O Abocanhado“

Als we deze tip niet hadden gekregen waren we er zo voorbij gereden. Van de voorkant lijkt “O abocanhado” namelijk niet eens op een restaurant. Het bijzondere, moderne gebouw is laag gebouwd en via een trappetje naar beneden kom je op hun terras met een adembenemend uitzicht op een heel mooi stukje van het park. We hebben hier samen van een lekkere salade met groente en fruit, de zon en het waanzinnige uitzicht genoten. Zo’n moment waarop je beseft dat je weinig nodig hebt om je even intens gelukkig te voelen. Een absolute aanrader!

De dam Vilarinho da Furna 

Onderweg naar onze volgende bestemming kwamen we deze mooie stuwdam tegen. Wat indrukwekkend groot! We moesten hier wel even stoppen om wat foto’s te maken. Een gek idee; het was bij ons laag water en dan kun je de restanten van het dorp Vilarinho das Furnas, dat voor de jaren 60 in het dal lag, nog zien!

Miradouro pedra bela

Ze zeggen dat dit het mooiste uitkijkpunt van het park Peneda-Gerês is. Dat kan ik niet bevestigen omdat ik nog niet alles heb gezien, maar voor het stukje dat we wel gezien hebben is dit zéker waar! Het betekent letterlijk uitzichtpunt “mooie steen” . Nu is de steen niet bepaald het mooiste van wat er te zien valt, maar wel staat hij op de perfecte plek waardoor hij erg “insagrammable” plaatjes oplevert! Daar moest ik natuurlijk ook even op zitten en genieten van het uitzicht. Echt de moeite om voor om te rijden als je in de buurt bent! Maar goed, ik ben dan ook gek op uitzichtpunten.

Cascata do Arado

We reden door naar het vertrekpunt van de waterval Cascata do Arado. Via een klimmetje over stenen die boven het water uitstaken kwam je uiteindelijk bij deze waterval uit. Onderweg kwamen we nog een geit tegen die ook wat moeite had met recht blijven staan op de gladde en scheve stenen; was ik gelukkig niet de enige. Ik zou hem niet overslaan als je langs rijdt, maar zou zeker niet aanraden om er voor om te rijden. Misschien komt er op een ander moment in het jaar meer water vanaf, maar nu viel het wat tegen, vonden we. Er waren hier mensen aan het canyoing, net als op veel plekken in dit park trouwens. Ook een goede tip dus, als je avontuurlijk bent!

Cascata Tahiti

Gelukkig hadden we het mooiste plekje van ons Peneda-Gerês avontuur voor het laatst bewaard. Deze Tahiti waterval(len) waren echt prachtig! De watervallen liepen in een heel diep dal en overal waar je kon kijken was het prachtig. Je kon helemaal naar beneden klimmen en steeds kwam je nieuwe stukjes van de waterval tegen. Er waren een aantal mensen aan het zwemmen en gewoon een beetje aan het chillen in de verschillende kleine natuurbaden die er ontstonden. Wij hebben hier een tijdje rondgelopen – of eigenlijk geklommen – en wat foto’s gemaakt. Het enige minpuntje was de hoeveelheid muggen, die er overigens wel voor zorgden dat we stevig doorliepen! Al met al echt een aanrader!

Na deze mooie ontdekkingen reden we naar onze laatste overnachting in het Nationaal park Peneda-Gerês. We hadden onderweg geboekt bij Casa Baranda in Ermida. Opnieuw een hele mooie plaats om te overnachten. We aten die avond verse vis bij het restaurant dat bij de B&B hoorde.

Dag 7

De volgende ochtend wilden we de omgeving hardlopend beetje beter gaan verkennen. En we waren niet de enige die enthousiast waren over dit idee. De hond van de eigenaresse van de B&B heeft het hele stuk trouw naast ons gelopen. Dat was echt zo lief en leuk! We hebben het dorpje Ermida verkend en een stuk over de weg gerend. Wel lekker voor je kuiten met die hoogteverschillen! Ook toen we weer terug bij het hotel waren bleef hij nog lang bij ons. De eigenaresse vertelde dat ze zelf ook vaak samen gaan hardlopen.

Helaas moesten we ook hier weer vertrekken. Het plan was om de Fisgas de Ermelo trail de gaan lopen, dichtbij ons volgende verblijf. Lees dit aparte artikel daarover, maar lees zeker ook verder in deel 3: De blog over de reis in de rest van Noord-Portugal!

Kijk hier voor deel 1 van deze reis: De heenreis

Heb jij vragen over de reis en/of bestemmingen? Of heb je misschien aanvullende tips en ervaringen? Ik hoor ze graag! Deel ze met ons onder deze post in de comments!

 Volg je Saudalicious al op Facebook en Instagram?

Vind je dit artikel leuk? Delen is lief!

*Dit artikel bevat affiliate links