Tijdens ons verblijf in Évora aten we bij een lekker restaurantje waar ze een heerlijke olijfolie gebruikten. Via via kwamen we in contact met de eigenaar van dit olijfolie merk en kleinschalige olijfboomgaard vlak bij Évora. Of we zin hadden in een olijfolie proeverij in de Alentejo. João nodigde ons uit om een kijkje te komen nemen op zijn olijfboomgaard. We kregen een geweldige rondleiding, leerden veel over olijfolie, proefden met al onze zintuigen dit vloeibare goud en eindigden de middag met hele fijne gesprekken en goed eten. Een middag om nooit meer te vergeten. Lees je mee?
Deze belevenis was tijdens onze autovakantie van Nederland naar Portugal in 2020:
Olijfolie workshops en proeverijen
Olijfolie is niet zomaar olijfolie. Mijn eerste kennismaking met de enorme veelzijdigheid qua smaak en het belang van kwaliteit van het vloeibare goud was enkele jaren geleden, tijdens een olijfolieproeverij van een Nederlandse vriendin uit Coimbra; Marije Passos van de Passeite olijfolie. Zij gaf een leuke olijfolie workshop in Amsterdam, waarbij je verschillende soorten olijfolie kon proeven en veel leerde over hoe dit op eerlijke en biologische wijze gemaakt kan worden, en hoe het helaas soms ook heel anders gebeurt. Sinds ik dit heb gedaan valt me op dat een “olijfolie proeverij” ook echt een upcoming iets is! Heel leuk en eens wat anders dan een wijnproeverij, toch? Tja, misschien denk je nu; olijfolie is toch olijfolie? Maar dat is zo’n beetje hetzelfde als zeggen dat alle soorten wijn hetzelfde zijn. Een absolute no-go voor de échte Portugees en olijfolie kenner dus.
Struinen door de olijfboomgaard
Maar goed, terug naar de olijfolie van João. Hij nodigde ons uit om een kijkje te komen nemen bij zijn olijfboomgaard, zijn olijfolie te proeven en om onder het genot van een lekkere biologische, verse lunch en een glas wijn elkaar te leren kennen. Tja, Wij hadden dus hele andere plannen voor die middag. Maar lieten ons heerlijk meesleuren met tranquilidade.
De volgende dag reden we een aantal kilometers richting de gaard van João, we zouden eerst deelnemen aan een rondleiding in het Portugees met andere toeristen uit Brazilië. Gelijk goed voor onze Portugese taalknobbel. Op de gaard staan nog een aantal eeuwenoude wilde olijfbomen. De oudste is zelfs meer dan 2000 jaar oud! João vertelde over de geschiedenis van de olijfboomgaard, over de olijven en het proces om er uiteindelijk olijfolie van te maken. Na het plukken van de olijven, is het bijvoorbeeld noodzaak om de olijven zo snel mogelijk bij de perser te krijgen. Hoe sneller dit gebeurt, hoe beter de kwaliteit zal zijn van de olie.
Liefde maakt blind
João en zijn vrouw hebben hun olijfolie “Amor é Cego” genoemd. Wat iets betekent als “liefde maakt blind”. Deze naam is ontstaan door een mooie ontmoeting tussen João en zijn vrouw en een kunstenaar die bij hen op bezoek kwam. Ze vroegen de kunstenaar om het label van de flesjes te ontwerpen, maar hadden nog geen pakkende naam kunnen bedenken. De kunstenaar vroeg zich af wat maakt dat zij hun olijfgaard niet verkochten. Deze is immers te klein om écht goed geld mee te verdienen. João en zijn vrouw legde uit dat dit ook totaal niet hun intentie is. Zij genieten ervan, komen tot rust als ze er zijn en hebben simpelweg een pure passie voor olijven en de olijfolie die zij produceren. Blijkbaar maakt de liefde voor de olijfbomen en de olijfolie hen zo blind dat ze besluiten om hun tijd en effort hier in te blijven steken. En dit gaf de kunstenaar direct inspiratie voor een passende merknaam. “Amor é Cego” it is!
olijfolie proeven; het proces
Na de rondleiding was het tijd om te proeven. Hiervoor zijn speciale blauwe glaasjes, waar de olijfolie in geschonken wordt. Om de geur en de smaak goed vrij te krijgen is het belangrijk om de olie eerst op te warmen. Dit doe je door het blauwe glaasje af te dekken met een glazen deksel, je handen om het glaasje te vouwen en de olie langzaam rond te draaien in het glaasje. De verschillende aroma’s komen hierdoor vrij en dit kun je direct daarna goed ruiken. Dan kon nu het échte proeven beginnen. Dit doe je door een klein slokje te nemen, de olie goed door je mond te laten bewegen en tegelijkertijd te “slurpen”. Door het slurpen komt er zuurstof bij de olie, waardoor het gemakkelijker is om de smaken te identificeren. Je verbaast je wat voor complexe en herkenbare smaak structuren je zult terugvinden in een – op het eerste oog misschien – simpele olijfolie. Wat ons betreft een echte aanrader om eens een olijfolieproeverij te doen zodra je de kans krijgt!
Goede gesprekken, lekker eten en “Tranquilidade”
De Braziliaanse toeristen bedanken João en vervolgden hun reis door de Alentejo. Wij bleven achter en kregen een glas vinho verde in onze handen gedrukt. Van de boodschap dat ik niet zoveel drink én dat we nog moeten autorijden, leek João zich niet veel aan te trekken. Evenmin van mijn aanbod om hem te helpen in de keuken met de lunch trouwens. “De fles moet wel op” voegde hij er nog nonchalant aan toe. We maakten een rondje door de zonovergoten gaard met de prachtige olijfbomen, schoten wat foto’s en genoten van het lekkere wijntje dat trouwens afkomstig is van de wijngaard die aan het stuk land van João grensde.
Een paar minuten later kwam João naar buiten met een aantal grote serveerplanken met allerlei lekkere streekproducten. Vers fruit, biologische groenten, een salade, verschillende soorten kaas en biologische hammetjes. Hij verontschuldigde zich voor zijn kookkunsten, maar een aantal dingen bij elkaar op een plankje leggen ging hem nog wel goed af, zei hij bescheiden. Het smaakte verrukkelijk en de versheid straalde ervan af. We hebben uren gepraat over het leven, slow living, Portugal, eten en olijfolie. We deelden onze dromen, spraken over de helende werking van stilte, over de voordelen van stilstaan en rustig aan doen, de druk van de maatschappij om te presteren en vooral niét stil te staan.
Simpel Alentejaans geluk
Er waren tijdens die lunch ook momenten dat we juist helemaal niets zeiden en genoten van het uitzicht van de zonovergoten olijfboomgaard en de prachtige klanken van de stilte. Ik keek naar João, en zag hoe hij genoot. Ondanks dat het voor hem toch veel “normaler” zou moeten zijn dan voor ons. Ik besefte me dat dít geluk is. Tevreden zijn met wat je hebt, dit beseffen en hier bewust aandacht en tijd voor nemen. Hoe simpel. Hoe eenvoudig. Hoe mooi! Dit gevoel van geluk bekruipt me vaker op dit soort ogenschijnlijk simpele momenten. De Portugese sfeer het klimaat, de mentaliteit van de Portugezen en de ontmoetingen dragen daar voor mij enorm aan bij.
Uren later dan gepland gingen we richting huis, met een geweldige ervaring, een herinnering voor het leven en een aantal prachtige olijfolieflesjes rijker… Dan nu écht op naar Amiais de Baixo. Of toch niet…? Je leest het de volgende keer weer!
Wil jij ook een onvergetelijke olijfolie proeverij in de Alentjeo?
Zou jij na het lezen van ons verhaal, de prachtige olijfboomgaard met eigen ogen willen zien, het verhaal van João zelf willen horen, die heerlijke olijfolie zelf willen proeven en meenemen én misschien ook wel genieten van het Alentejaans geluk aan tafel met João ? Dat kan! João organiseert rondleidingen en proeverijen voor toeristen. Via de website van Amore é Cego lees je hier alles over. Om direct een bezoek te boeken kun je hier terecht. En mocht je het je afvragen; ik ben niet gesponsord om dit te zeggen; een oprechte fan hier.
Deze belevenis was tijdens onze autovakantie van Nederland naar Portugal in 2020:
Benieuwd hoe onze reis hierna verder ging? Je leest het in deel 3 van onze vakantie.
0 reacties
Trackbacks/Pingbacks