Isabelle besloot in 2019 – zonder al te veel nadenken – te gaan wonen in het Zuiden van Portugal. Daar vond ze haar draai, maar wegens omstandigheden verblijft ze nu toch alweer vier maanden in België. Hoe is dat voor haar? Mist ze Portugal al? En wat mist ze dan precies? Ze vertelt het ons in haar nieuwe gastblog;
“Mis je Portugal niet?”
Wegens omstandigheden verblijf ik al vier maand in België. Na enkele weken kreeg ik al gauw de vraag “Mis je Portugal niet?” en dan moest ik eigenlijk “Nee, niet echt” antwoorden.
Omdat er hier gewoon ook veel mooie dingen te zien zijn (bomen zo groen – van de regen haha) en te doen (familie en vrienden terugzien bijvoorbeeld). Ik heb dus niet stilgezeten en volop genoten van het leven hier.
Maar…
Na vier maanden (eigenlijk ook al na drie) begon er toch echt iets te knagen. Ik kreeg officieel last van saudade.
Saudade?
Wikipedia zegt het al: saudade is een van de moeilijkst vertaalbare woorden ter wereld (op de zevende plek – gevolgd door het Nederlandse woord gezellig). Ik kan het met andere woorden ook niet echt goed uitleggen. Het is al bij al een overheersend algemeen gevoel van “ik wil terug” en het voelt tegelijk als going back home gemengd met “ik heb nood aan rust (en vakantie haha)” na een toch wel drukke (maar tevens inspirerende) periode hier.
Om echter niet te vervallen in al te poëtische omzwervingen van saudade en het toch interessant te houden voor jullie, lezers van Saudalicious, wil ik een paar concrete dingen meegeven die ik van daar mis. We bevinden ons astrologisch immers in de september energie van het zeer aardse teken Maagd – met andere woorden “voetjes op de grond graag”.
Terrassen met de zon in mijn gezicht en de oceaan in mijn oren
Dus: hoewel het hier in België zeker niet ontbreekt aan healthy ontbijt/lunch- en koffiezaakjes (integendeel) maar Sabine daar in het midden van Portugal toch wat last kreeg (las ik) van iets moeilijker in te vullen verlangens als volwaardige melkalternatieven voor die dagelijks schuimende cappuccino of oversized latte macchiato (officieel lid nu van de havermelkelite Sabine), heb ik daar in de Algarve minder tot geen last van en kan ik me naar hartenlust uitleven in de ons allen gekende keuzestress (kokosmelk – havermelk – sojamelk of doe toch maar rijstmelk).
Over die keuzestress (FOBO heet dat tegenwoordig – Fear of Better Options) heb ik trouwens een kleine anekdote: ik zat laatst op een terras en naast me komen een oma en haar twee kleinkinderen zitten. Gelukkig hoefde oma haar GSM niet boven te halen om de QR-code in te scannen en kreeg ze toch gewoon de menukaart. Ze begon gretig voor te lezen wat er allemaal te kiezen viel. Om een lang verhaal kort te maken (er was nu eenmaal veel keuze en dat is ook de clue van het verhaal) bleek dat de kleine jongen eigenlijk gewoon een croque monsieur wou en het meisje gewoon een Fanta (en niet zoiets met hibiscus wat oma mooi omschreef als “dat is iets rood”). Je zou voor minder opstappen na al die keuzestress (wat zij dus effectief deden).
Dat gezegd zijnde, terug nu naar de kern van mijn betoog. Het verschil echter met de barretjes hier (wat ik dus mis) is dat ik me daar gewoon praktisch élke dag buiten op het terras kan zetten met de zon op mijn gezicht en de oceaan ruisend in mijn oren (zo is het nu eenmaal).
CONCREET: twee zalige vegan adresjes waar je terecht kan in de Algarve en die ik zowat platloop van enthousiasme:
- Super Juice in Portimão | Av. Tomás Cabreira. Edifício Casa da Praia. Loja 16. Op Instagram te vinden onder rochasuperjuice
- Raízes in Quarteira | Rua do Leste Edifício Anglo-atlântico. Bloco C. Loja 23B. Op Instagram te vinden onder raizescozinhasaudavel
Naast healthy food (hier dus zeker geen gebrek aan tenzij iets minder zoete zongerijpte aardbeien – appelsienen – tomaten – citroenen etcetera…you get the picture knipoog) mis ik dus wel écht die heerlijk warme zon, prachtige blue sky (bijna elke dag) en die fantastisch mooie natuur en zuivere (zuiverder) lucht.
Eropuit onder de blauwe hemel
En als je dat allemaal eens niet vanuit je luie stoel (of hangmat – strandzak?) wil ervaren, kan je er ook op uit met KIKI! Want Kiki kent van die wonderlijke plekjes die je vast (nog) niet kent en verrast je keer op keer met een hike langs een asiel met lynxen bijvoorbeeld of een avondwandeling op een afgelegen strand met aansluitend sterrenkijken mét professionele sterrenkijker en -uitleg of baden in onbekende en verborgen bronnen met of zonder saunabezoek (en vegan soep) achteraf.
Of al eens van forestbathing gehoord (jij wel hé Sabine)?
Check dus zeker haar website of Instagramaccount kikitripsportugal eens en aarzel niet om je in te schrijven want KIKI kicks ass (integendeel is Kiki eigenlijk een super-lieve-leuke Belgische madam met passie voor de natuur en een liefde to slow down – maar dus wel een madam met ballen want wat een durver om zo’n onderneming te starten helemaal in je uppie daar in het diepe zuiden van Portugal).
Soul tribe
Ik ga binnenkort alleszins met een bijzonder gevoel (en een pak nieuwe ideeën) terug. Alsof ik terugkeer naar een stukje van mezelf dat ik daar heb achtergelaten en ook een stukje familie (letterlijk want mijn moeder woont daar eveneens) maar vooral ook een terugkeer naar alle fantastische en unieke mensen die ik daar gaandeweg reeds heb ontmoet.
Zouden ze dat misschien bedoelen met je soul tribe…?
Volg Saudalicious op Facebook, Instagram, Pinterest en/of LinkedIn!
Vond je dit artikel leuk of inspirerend? Deel het via Facebook of Instagram en als je @saudalicious hierin tagt, kan ik het zien en je gelijk bedanken!
Olá! Ik ben Sabine, half Nederlands, half Portugees, gek op eten, ontdekken en Portugal. Op Saudalicious.com vind je inspiratie op het gebied van food en een gezonde, bewuste en eigenzinnige lifestyle. Dit alles met een lekkere slow, positieve, Portugese vibe.
0 reacties