Ooit gehoord van alfarroba? En weet je wat een chuchu is? In deze blog bespreekt Isabelle deze en andere mysterieuze Portugese vruchten en ludieke legumes die je zomaar tijdens je trip door Portugal kunt tegenkomen.
Zei ik nu vorige keer niet dat ik het meer over Sauda dan Dalicious zou hebben? Heb ik het gelijk in mijn eerste blog over fruit en groenten! Dat karakteriseert me wel een beetje, ik kan echt draaien met de wind. Is that good or bad?
Wat het ook is, de Portugese groenten en het fruit hier smaken alleszins delicioso! En dan ga ik in dit bericht niet eens beschrijven hoe sappig die appelsienen zijn, hoe zoet de citroenen, hoe knapperig de appels en hoe knisperend de peren.
In de plaats wil ik u enkele vreemde vruchten en groenten voorstellen die wij in Nederland of België niet zo kennen. Immers, wat zet de zinnen meer open dan de smaak van een onbekend gewas?
1. Alfarobba
Kent u wel zegt u? Als johannesbroodpitmeel of carobepoeder veronderstel ik dan. Maar hebt u het al eens zo aan de takken van de bomen zien hangen in een doorsnee straat?
Helemaal verbijsterd was ik toen iemand zei dat je dat ook gewoon zo kan eten. Nu ja, eten is veel gezegd. Je kan zo’n peul in twee breken en er dan wat op kauwen zoals je doet met een zoethoutstok (doet iemand dat nog?). Het zit blijkbaar vol vezels en antioxidanten en smaakt best lekker, beetje zoet.
Carobe wordt hier ook wel het “donkere goud” genoemd. In de Algarve en de Alentejo wordt de johannesbroodboom volop gekweekt waardoor Portugal bij de top drie grootste exportlanden van alfarobba behoort. Lees er in dit artikel meer over.
Nog een leuk (Wikipedia) weetje is dat de zaden vroeger gebruikt werden als gewichtjes bij precisiemetingen van bijvoorbeeld diamanten omdat het gewicht van de zaden vrijwel constant is, namelijk 0,2 gram. Het woord karaat zou ook afgeleid zijn van het Griekse keration, wat vrucht van de johannesbroodboom betekent.
Recepten met carobepoeder
Zin gekregen in, of benieuwd geworden naar dit “donkere goud”? Gelukkig is de poedervariant van de alfarroba ook in Nederland en België te verkrijgen (Bijvoorbeeld via superfoodstore of de online drogist) en kun je er veel lekkers van maken:
- Bananenwafels met carobe en bietjes
- Carobepannenkoekjes met mango
- Gezonde worteltaart met carobe frosting
- Vijgen carobe cake
- Suikervrije carobe pasta
2. De maracuja & de pitaja
Kent u wel zegt u weer? Die kleine paarse passievrucht vast ja maar zo’n grote gele als ik hier heb gegeten? Wat niet perse een reden hoeft te zijn om op slag te emigreren overigens want ik vond het op zich maar een zuur ding eigenlijk.
In tegenstelling tot het zeemzoete en haast romantische verhaal hoe de pitaja hier geteeld en gekweekt wordt. De pita mag u dan bekend zijn van bij de Turk om de hoek (hier niet zo’n hype btw), de pitaja is dat vast niet. Tenzij de naam drakenfruit u wel iets zegt?
Ik heb deze cactusvrucht zelf nog niet gegeten en heb het verhaal dat ik u ga vertellen uit betrouwbare doch ook niet uit eerste bron (ik zou een slecht journalist zijn). Maar alles voor de romantiek toch?
Hier gaan we:
“ Era uma vez…
Er was eens een Portugese boer die in de buurt van Silves woonde en ’s nachts geregeld uit zijn bed kwam om naar zijn veld te gaan. Wat hij daar deed, was wel heel bijzonder. Hij scheen met zijn pillicht diep in de bloem van zijn cactusplanten en wreef het stuifmeel zachtjes tegen de stampers aan. De bloemen van drakenfruit konden immers enkel ’s nachts bevrucht worden door vlinders of vleermuizen. Of wijze boeren met nog een hart voor de ware boerenstiel.”
3. Grelos
Maak kennis met de explosieve en zeer grillige grelos de nabo, ook wel nabiças oftewel raapstelen. Explosief in omvang en uitsluitend te bedwingen met een strak stuk touw in een plastic zak. Grillig in bladrand, van vloeiend tot kartelig. De eerste keer wist ik niet goed wat ik vasthad. Ik twijfelde zelfs of het misschien wel zuring was. Maar het waren dus de typisch Portugese grelos.
In ieder geval prachtig om zien, zo groen met gele bloemetjes en vast (sowieso) heel gezond. Wordt hier vaak als een soort spinazie op het einde in de soepen gedaan, maar ze doen ook prima hun werk in een frisse zomerse raapstelen salade.
4. Chuchu?
U vergist zich niet, het onderwerp is nog steeds groenten en niet plots honden geworden (veel asielen hier trouwens). Deze groente heet nu eenmaal echt chuchu! Chouchou en français. Hoe charmant ook van naam, in gebruik meer praktisch van aard. Het ziet er ook niet echt bijster elegant of exotisch uit. Eerder als een verfrommelde, bleke peer, kei hard vanbuiten, wit vanbinnen.
Wat je ermee kan? Niet veel blijkbaar. Wel weer goed om in de soep te draaien, geeft extra binding.
Mijn blog eindigt hier maar door die chuchu ben ik plots geïnspireerd u meer van die snoezige Portugese woorden te verklappen. Misschien een thema voor de toekomst want mijn volgende bericht zal over iets héél anders gaan…
Toch nog dit zoethoudertje om mee af te sluiten:
Pareço um chupa-chupa num filme a preto e branco.
I’m like a lollipop in a black and white movie.
Ik begrijp niet zozeer letterlijk wat het betekent maar ik voel het wel aan. En dat is zo’n beetje van dat Portugese saudade.
Meer leuke Portugese gezegdes die iets met eten te maken hebben vind je trouwens hier!
Volg Saudalicious op Facebook, Instagram, Pinterest en/of LinkedIn!
Vond je dit artikel over mysterieuze Portugese vruchten en groenten leuk? Deel het met je vrienden via Facebook of Instagram en als je @saudalicious hierin tagt, kan ik het zien en je gelijk bedanken!
*Dit artikel bevat afilliate links
Nou, je doet de chuchu geen recht aan. We gebruiken de chayote (is de Spaanse naam hier, in Nicaragua) gekookt maar erg lekker wordt het als roerbak groente reepjes in sojasaus met bv kip. Groente is overigens origineel uit Amerika, overgewaaid naar Europa in de grote Colombiaanse migratie.
Chuchu past prima in plakjes of reepjes in de pastasaus, in lucifertjes in de nassi of roerbak.